Monthly Archives: February 2017

Net méi mäi Land

Kennt Dir déi vergiessen 2. Strophe aus der Heemecht :
“ An sengem donkle Bëscherkranz,
Vum Fridde stëll bewaacht,
Sou ouni Pronk an deire Glanz
Gemittlech léif et laacht;
Säi Vollek frou sech soë kann,
An ‘t si keng eidel Dreem:
Wéi wunnt et sech sou heemlech dran,
wéi as ‘t sou gutt doheem! “

Nun, et wier vläit un der Zäit dësen Text un d’Realitéit vun haut unzepassen :

“Vum donkele Bëscherkranz bleift wéineg,
Kee Krich, mee och keng friddlech Stëllt,
Pronk a Glanz sënn dat wat gëllt;
D ‘Gemittlechkeet huet misse wäichen,
Doriwwer d ‘Freed sech hält a Grenzen,
Well t ‘ass kee Liewen wéi gedreemt,
Keen heemlecht Wunnen;
Dëst Land ass net méi mäin Doheem.